
Terug op het oude nest
Terug op het oude nest.
Vier maanden geleden zat ik voor het eerst bij mijn nieuwe werkgever. Van marketing & sales manager naar merk & innovatie. Het leek een kleine stap. Wat ik jaren had gedaan voor verschillende opdrachtgevers ging ik nu voor één merk doen. Ik had hoge verwachtingen. Van mezelf. Van het merk. De mouwen werden opgestroopt. We gaan aan de bak. 100% focus. Prachtig!
Op de juiste plek?
Jammer genoeg kwam ik er al snel achter dat dit niet de plek voor mij was. Niet omdat er geen uitdaging was. Niet omdat ik geen leuke collega’s had. Maar wat was het dan? Op een ochtend was ik te vroeg bij een afspraak. Ik neem plaats in één van de zetels bij de receptie. Ik ben ongeduldig. Ik heb geen rust in mijn lichaam. Een aantal keer sta ik op. Ik ijsbeer wat rond. Pak voor de twintigste keer in een paar minuten mijn telefoon. Ga weer zitten. Sta weer op. Zitten. Weer staan. Wat is er met mij aan de hand?
Eindelijk, mijn gesprekspartner is klaar met zijn voorgaande afspraak en ik mag naar binnen. Enthousiast praat hij over de interne samenwerking. Over Scrum. Over Agile. Sprints. Samen ontwikkelen. Samen fouten maken; vallen en weer op staan. De helft van het gesprek heb ik gemist. Ik knik op strategische momenten “ja”, maar de informatie kwam niet meer binnen. Ik weet opeens wat ik mis. Cultuur. Nee geen kunst en musea. De sfeer. Hoe we werken. Hoe we met elkaar omgaan. De “lijm” die alles verbindt. Elkaar uitdagen om projecten naar een hoger niveau te tillen.
Hervinden.
Ik moest mijzelf hervinden. Het gekozen pad was niet de juiste. In die korte tijd heb ik veel over mijzelf geleerd. Ik heb geleerd wat ik aangenaam en belangrijk vind. Dat neem ik mee in mijn volgende keuze. Maar hoe weet ik of de volgende keuze de juiste is?
Een keuze maken.
Gelukkig zijn er verschillende signalen waaraan je kunt herkennen dat je dicht bij jezelf blijft én op het juiste spoor zit. Toen ik bij de Gashouder naar binnen stapte om op de koffie te gaan bij Ate, was er gelijk weer een gevoel van saamhorigheid. Ik zag verschillende teams samenwerken en iedereen nam even de tijd om kort met mij bij te praten. Ik voelde passie. Ze waren mooie dingen aan het bedenken en maken. Ze waren enthousiast over de dingen waar ze mee bezig waren. Over een nieuw zoek en boek stramien. Over de Hololens. Over een gave technische koppeling die op het punt stond live te gaan. Er was een lekkere flow.
De koffie was snel koud. Zoveel zaken te bespreken. Zoveel mooie dingen nog te doen. Ik schudde Ate de hand. Fluitend wandel ik naar huis. We gaan ervoor!